Een duizend-jarige geschiedenis

De Zwadderkotmolen is een graanwatermolen (destijds oliemolen) op de Oossebeek. De benaming Zwadderkotmolen, al vermeld op de Ferrariskaart van ca. 1775, verwijst naar het klotsen van het water (zwadderen) doorheen de sluizen en op het waterrad.

Volgens bronvermeldingen van 1456 in de inventaris van de baronie van Schorisse (“gelicht uyt sijne majesteytscamere van rekeningen tot Rijsel”) is de molen meer dan duizend jaar oud. Al die tijd werd hier lijn- en raapzaad verwerkt tot olie (“een oelyc ollecot up een beke”). Getuige hiervan zijn de vroegere molenstenen die men op de parking vindt en de olievlek op de steunbalk waar vroeger de as “gesmout” werd.

In 1809 werd de Zwadderkotmolen omgevormd tot graanmolen. Het huidige binnenwerk dateert van dat tijdstip en is tot op heden intact. Vooral tijdens de oorlog ’40-’45 was de molen een zegen voor de mensen uit de omgeving; zij aten witbrood van het zwartwerk van de molenaar en zijn companen. In die periode werden ook de tralies aangebracht. Tot de jaren zestig heeft de molen zijn werk onverdroten gedaan.